التهاب گاستریت فرسایشی( Erosive gastritis)
التهاب گاستریت فرسایشی چیست؟
گاستریت فرسایشی وضعیتی است که در آن پوشش محافظ داخلی معده آسیب دیده یا از بین می‌رود. این آسیب باعث از دست رفتن سلول‌های تخصصی به نام سلول‌های اپیتلیالی می‌شود که به طور معمول یک سد محافظ برای معده در برابر اسید و آنزیم‌های گوارشی خود ایجاد می‌کنند. وقتی این سد آسیب ببیند، بافت زیرین در معرض خطر قرار می‌گیرد که منجر به درد، التهاب و گاهی خونریزی می‌شود.
علائم گاستریت فرسایشی چیست؟
گاستریت فرسایشی می‌تواند علائم مختلفی ایجاد کند، از جمله:
- درد یا ناراحتی شکمی، به خصوص پس از غذا خوردن.
- نفخ یا احساس پری.
- کاهش اشتها یا حالت تهوع.
- مدفوع سیاه‌رنگ که نشانه‌ای از خونریزی در معده است.
اگر خونریزی شدید یا طولانی باشد، ممکن است منجر به کم‌خونی شود؛ وضعیتی که در آن بدن به تعداد کافی از سلول‌های خونی سالم برای حمل اکسیژن دسترسی ندارد.
چه عواملی باعث گاستریت فرسایشی می‌شوند؟
دلایل متعددی برای گاستریت فرسایشی وجود دارد. از جمله دلایل رایج می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- داروها: استفاده طولانی‌مدت از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپیرین یا ایبوپروفن می‌تواند به پوشش معده آسیب برساند.
- الکل: مصرف بیش از حد الکل می‌تواند پوشش معده را تحریک و فرسایش دهد.
- قرص‌های آهن: برخی افراد هنگام مصرف مکمل‌های آهن دچار تحریک معده می‌شوند.
- استرس: استرس فیزیکی، مانند بیماری شدید یا آسیب‌دیدگی، می‌تواند به گاستریت کمک کند.
- شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی: این درمان‌ها ممکن است به پوشش معده آسیب برسانند.
شناسایی علت اصلی یک گام مهم در درمان و مدیریت این بیماری است.
این تشخیص چگونه انجام می‌شود؟
تشخیص گاستریت فرسایشی معمولاً پس از انجام بیوپسی (نمونه‌برداری) صورت می‌گیرد. در این روش، نمونه کوچکی از بافت پوشش معده برداشته می‌شود. یک پاتولوژیست این نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند. آزمایش‌های اضافی، مانند رنگ‌آمیزی‌های خاص یا ایمونوهیستوشیمی، ممکن است برای بررسی وجود باکتری‌هایی نظیر هلیکوباکتر پیلوری که می‌توانند باعث گاستریت شوند، انجام شود.
ویژگی‌های میکروسکوپی گاستریت فرسایشی چیست؟
زیر میکروسکوپ، گاستریت فرسایشی ویژگی‌های متمایزی دارد که شامل موارد زیر است:
- از دست رفتن سلول‌های اپیتلیالی: در برخی مناطق، سد محافظ سلول‌ها در پوشش معده از بین رفته و بافت زیرین نمایان شده است.
- التهاب: سلول‌های التهابی حاد (نوتروفیل‌ها) و مزمن (لنفوسیت‌ها و سلول‌های پلاسما) معمولاً دیده می‌شوند.
- فرسایش: مناطقی کوچک از آسیب بافتی که در آن اپیتلیوم کاملاً از بین رفته است.
- ادم و احتقان: تورم و افزایش جریان خون ممکن است در بافت زیر فرسایش دیده شود.
- رسوب فیبرین: پروتئینی به نام فیبرین ممکن است وجود داشته باشد که نشان‌دهنده آسیب بافتی است.
این تغییرات به پاتولوژیست کمک می‌کند تا تشخیص را تأیید و دلایل اصلی بیماری را شناسایی کند.
درمان
گاستریت فرسایشی یک وضعیت جدی است که نیاز به درمان فوری دارد تا از آسیب بیشتر به معده جلوگیری و علائم کاهش یابد. درمان معمولاً شامل شناسایی و رفع علت اصلی است. مراحل درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- توقف یا تنظیم داروها: اگر NSAIDs، الکل یا سایر مواد باعث این وضعیت شده باشند، پزشک ممکن است پیشنهاد دهد که مصرف آن‌ها متوقف یا جایگزین شوند.
- داروهای محافظ معده: داروهایی مانند مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs) یا بلاک‌کننده‌های H2 می‌توانند اسید معده را کاهش داده و به بهبود پوشش معده کمک کنند.
- شناسایی و درمان عفونت‌ها: اگر باکتری‌هایی نظیر هلیکوباکتر پیلوری وجود داشته باشند، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
- تغییرات رژیمی: اجتناب از غذاها یا نوشیدنی‌هایی که معده را تحریک می‌کنند، مانند غذاهای تند، الکل یا کافئین، ممکن است به کاهش علائم کمک کند.
پزشک بر اساس نتایج گزارش پاتولوژی و سلامت کلی شما یک برنامه درمانی شخصی‌سازی‌شده ارائه خواهد داد. اگر سوالی در مورد تشخیص یا درمان خود دارید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید
گاستریت فرسایشی می‌تواند با تشخیص و درمان مناسب مدیریت شود. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با این علائم مواجه هستید، مراجعه به یک آزمایشگاه معتبر برای انجام آزمایش‌ها و تشخیص دقیق ضروری است.
یکی از آزمایشگاه‌های معتبر در این زمینه، آزمایشگاه ایران زمین است. این مرکز با بهره‌گیری از تجهیزات پیشرفته و تیم متخصصان ماهر، خدماتی از جمله بیوپسی، آزمایش‌های مربوط به عفونت هلیکوباکتر پیلوری، و سایر آزمایش‌های مرتبط با بیماری‌های معده را ارائه می‌دهد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و هماهنگی، می‌توانید به آزمایشگاه ایران زمین مراجعه کنید یا با شماره تماس مرکز ارتباط برقرار کنید. این مرکز آماده ارائه خدمات حرفه‌ای و دقیق برای بهبود سلامت شما است.
.
